De Australische Outback

Je zult vast en zeker bekend zijn met Ayers Rock. Mensen over heel de wereld hebben foto’s van deze gigantische rots – een echte magneet voor toeristen, gelegen in het Rode Centrum – gezien. Het Rode Centrum is het gebied in het midden van Australië, gekarakteriseerd door het roodkleurige zand. Hier, ver weg van kuststeden als Sydney of Melbourne, kan je veel leren van de inheemse cultuur van Australië en je ogen de kost geven met de wonderen van moeder natuur. Ga met me mee op deze avontuurlijke trip door de Australische Outback, waar de temperaturen tot wel 50 graden halen, waar geen regen valt, en waar het dorre surrealistische landschap zo ver reikt als je ogen kunnen zien.

Ergens in de middle of nowhere: de Australische Outback

Hoe er te komen | Infrastructuur | Aboriginals

Alice Springs | Devils Marbles | Ayers Rock (Uluru) | The Olgas (Kata Tjuta) | Kings Canyon

Accommodatie | 12 Guru tips

Hoe kom je in de Outback

Het beste beginpunt voor je avontuur in het Rode Centrum is de woestijnhoofdstad in het hart van de Outback: Alice Springs. Alice Springs heeft een vliegveld met connecties naar alle de grote Australische steden, zoals Melbourne, Sydney, Darwin, Cairns, Perth en Adelaide. Vanzelfsprekend zijn er geen directe vluchten van Nederland naar Alice Springs, dus om de reis de moeite waard te maken raad ik je aan om minstens drie weken down under door te brengen, waarvan minstens drie dagen in de Outback.

Zoals je weet is Australië een backpackers paradijs, maar het is ook een geliefde bestemming voor vakantiegangers op zoek naar een exotische locatie. Als je slechts een beperkte reistijd hebt kan je het beste van een van de kuststeden direct naar het midden van Australië vliegen. Voor de mensen met genoeg tijd en een lust voor avontuur kan de tocht natuurlijk ook per camper of huurauto gemaakt worden. Wil je weten wanneer je het beste naar Australië kunt reizen voor een bezoek aan de outback? Bekijk dan de informatie over de beste reistijd voor Australië.

Vanaf Darwin kan je Stuart Highway pakken, ook wel bekend als de A87, die recht door het midden van het land gaat tot aan Port Augusta in het zuiden. Om van de noordelijke stad Darwin naar Alice Springs te komen moet je zo’n 1500 kilometer zien te overbrengen, maar zoals ze zeggen: de reis is de beloning! Ik beloof je dat je op deze manier het echte Australië ontdekt, ver van alle toeristische steden.

Infrastructuur ver verwijderd van de grote steden

Op je reis door dit uitgestrekte land passeer je talloze veehouders in the middle of nowhere en rijd je langs wat winkels om te bevoorraden en her en der een paar huizen. Vaak tref je kleine clusters van de broodnodige faciliteiten: een tankstation, een kleine supermarkt, een monteur, een bank, een postkantoor, een motel en een bar; allemaal onder hetzelfde dak. Wees vooral niet schuw en las een pauze in om een praatje te maken met de werkende mensen en de andere gasten! Veel van de locals zullen je zeker een interessant verhaal te vertellen hebben over de plaats. Daarnaast wil ik je ook op het hart drukken dat je altijd met een schuin oog naar de benzinemeter blijft kijken, want het volgende tankstation kan zomaar pas enkele honderden kilometers verderop zijn.

Er zijn een paar grote snelwegen in de Outback die je langs de belangrijkste route helpen. De zogeheten road trains (letterlijk “treinen van de weg”) rijden op de rechte verlaten wegen door het hart van Australië om er voor te zorgen dat het continent overal goed bevoorraad is. Mocht je alleen reizen ben je er dan bewust van dat je geen ontvangst met je telefoon zult hebben in de meer geïsoleerde gebieden. Als je met iemand in contact moet komen is het van belang dat je een satelliettelefoon met je meeneemt: een erg grote aanrader!

In de Outback is het dagelijkse leven van de locals net ietsje anders. De weinige kinderen die in deze afgelegen gebieden leven krijgen lange afstandseducatie via radio en het internet, ook wel de School of the Air genoemd. Mocht iemand ziek worden dan is het niet zomaar even mogelijk om naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis te reizen, dus de Royal Flying Doctor Service, gevestigd in Alice Springs, moet naar de mensen toevliegen om ze te helpen. Het kan soms wat moeilijk zijn voor ons om die levensstijl te begrijpen, vind je niet?

De oorspronkelijke bevolking van Australië: de Aboriginals

Ik neem aan dat je ooit wel eens van de Aboriginals gehoord hebt, de oorspronkelijke bevolking van Australië. Na de komst van de Europeanen in 1770 is het aantal oorspronkelijke bewoners gestaag achteruit gelopen, met name door de komst van nieuwe ziektes en gewelddadige conflicten. De relatie tussen de Europese kolonisten en de oorspronkelijke bewoners van Australië is er in de loop der tijd niet op verbeterd. Aan het begin van de 20e eeuw werden de kinderen van de Aboriginals weggenomen bij hun families en geadopteerd door blanke families of in kerkelijk missies om ze te laten integreren in de blanke samenleving. Deze barbaarse daad is terug te vinden in de geschiedenisboeken als “the stolen generation” (de gestolen generatie).

Vanzelfsprekend wordt deze form van gedwongen adoptie tegenwoordig gezien als een schending van de mensenrechten. Sinds 26 mei 1998 houdt men in Australië het zogeheten “National Sorry Day” als een verontschuldiging voor de barbaarse behandeling die de oorspronkelijke bevolking in het verleden heeft moeten doorstaan. Met name in de Outback besteedt men veel aandacht aan de cultuur en het geloof van de Aboriginals. Hun heilige plaatsen zijn bijvoorbeeld beschermd gebied en gesloten voor toeristen tijdens ceremonies. Voor degenen die meer willen leren over de oorspronkelijke bewoners van het vijfde continent – en ik raad dit iedereen zeer sterk aan – is er zeer veel informatie te vinden in het Cultural Centre in de buurt van Ayers Rock, ook wel bekend als Uluru, en in het Museum of Central Australia in Alice Springs.

Alice Springs – de woestijn hoofdstad

Alice Springs is een stad in het midden van, nou, niks. Het bevindt zich op 1.500 kilometer afstand van de dichtstbijzijnde grote stad en met een inwoneraantal van slechts 24.000 is het alsnog verreweg de grootste stad in de Outback. Voor de meeste toeristen fungeert de stad, met het vliegveld en de directe toegang tot Stuart Highway, tot het strategische startpunt in het Rode Centrum.

Gebruik je tijd hier om het een en ander te leren over de Outback. Adelaide House is verder erg interessant. Het was oorspronkelijk het eerste ziekenhuis in de stad en er bevindt zich vandaag de dag een historisch museum over de Royal Flying Doctor Service. Door de verbijsterende afmetingen en afstanden in de Outback wordt deze medische hulp per vliegtuig en helikopter nog steeds gebruikt.

Devils Marbles

Voor ik je de werkelijke highlights laat zien van het Rode Centrum wil ik je deze geheime tip meegeven: op je route van Darwin naar Alice Springs vind je aan de kant van de weg op Stuart Highway uitzonderlijke rotsformaties waar je goed je ogen te kost aan kan geven door simpelweg uit het raam te kijken. Voor de Aboriginals staat deze heilige plaats bekend als Karlu Karlu. Internationaal staat het echter beter bekend als Devils Marbles, hetgeen refereert naar de formaties van de rotsen.

De ronde granieten rotsen werden duizenden jaren geleden gevormd door verwering en erosie. Het is een werkelijk waanzinnig gezicht om deze stenen knikkers naast elkaar te zien liggen en hoe ze de impressie wekken dat ze elk moment weg kunnen rollen. In deze rotsachtige woestijn vind je geheid het ideale kodak-momentje!

Ayers Rock

Net als het Sydney Opera House is deze rots in het hart van de Outback een symbool voor Autralie. Het is een grote toeristische trekpleister, maar ook een heilige berg voor de Aboriginals. De eenzame berg van rood steen torent 348 meter boven het woestijn landschap en is, geloof het of niet, drie kilometer land en tot wel twee kilometer breed. Deze kolossale monoliet bevindt zich, samen met de Olgas (een ander natuurlijk fenomeen waar ik je later over vertel), in het Uluṟu-Kata Tjuṯa National Park.

Voor de Aboriginals is de berg beter bekend als de Uluru. De eerste Europese ontdekkingsreizigers in 1873 besloten het echter Ayers Rock te noemen, naar de toenmalige Chief Secretary van Zuid Australië, Henry Ayers.

Van een afstand kun je rots op majestueuze wijze boven het woestijnlandschap uit zijn rijzen. Je beseft je pas echt hoe immens groot het is als je het van een afstandje bekijkt. Trouwens, Uluru is waarschijnlijk de vaakst gefotografeerde rots in de wereld! Onder aan de berg vind je gemarkeerde paden die je helpen rond Uluru te lopen terwijl je langs informatie over de Aboriginals en langs muurschilderingen komt. Je zult verstelt staan over hoe anders het landschap er van dichtbij uit ziet, met alle spleten en grotten en watergaten. Vooral tijdens hete dagen is het handig om te weten dat er twee plaatsen zijn waar je je fles water kunt vullen. Daarnaast raad ik je aan vroeg genoeg voor de zonsondergang weer te gaan. O ja, en vergeet je zonnebrandcrème en eventueel een hoed niet, aangezien de Australische zon ongelofelijk sterk is. Typisch voor Ayers Rock is de speling van het licht. Afhankelijk van de positie van de zon en de wolken glinstert de berg in kleuren variërend van bruin, grijs, oranje en rood.

Breng een bezoekje aan het Cultural Centre van het nationale park en leer meer over de legendes die verhalen over de omgeving en de berg. De berg is al duizenden jaren een heiligdom voor de Aboriginals. Volgens het geloof van de Aboriginals is de wereld geschapen in de zogeheten Dreamtime. De oorspronkelijke bewoners geloven dat Uluru gevormd werd toen de regenboog serpent van onder de aarde naar boven schoot, daarmee een rots omhoog duwend tot aan het oppervlak. Mythes rondom deze rots zijn verweven met de talloze Dreamtime paden die de heilige plaatsen op het continent verbinden met elkaar.

Uluru mag beklommen worden – enkel via de daarvoor aangewezen paden – maar het wordt niet in dank afgenomen door de Aboriginals. Voor hen is de rots een heilige plaats, maar daarnaast zijn er ook ongelukken gebeurd in het verleden toen mensen de rots wilden beklimmen. Uit respect voor de Aboriginals zou ik je willen vragen de rots niet te beklimmen. Door de goede inzet van de werknemers van het nationale park worden toeristen zich steeds meer bewust van wat het beklimmen van de rots betekent voor de Aboriginals en steeds meer mensen besluiten de rots niet te beklimmen. In de nabije toekomst wordt het misschien zelfs verboden de rots te beklimmen. In het Cultural Centre kan je het gastenboek ondertekenen met de speciale tekst: “I did not climb!”

Er zijn vele andere mythes die verhalen over Uluru. Veel toeristen nemen wat zand of een kleine steen mee van het Rode Centrum van Australië als souvenir. Dit wordt ze niet in dank afgenomen door de Aboriginals en volgens de legende zullen de dieven vervolgens achtervolgd worden door de wraak van Uluru. Het meenemen van het natuurlijke product wordt gezien als een brenger van ongeluk. Dagelijks sturen voormalige toeristen pakketjes met stenen of zand terug met de vraag of het terug geplaatst kan worden bij Uluru. Het wordt gezegd dat het ongeluk van de dief vervolgens wordt opgeheven.

Kata Tjuta (de Olgas)

Deze bizarre rotsformatie is niet zo bekend als Uluru, maar het zal zeker te weten een indruk op je achterlaten! De naam Kata Tjuta vertaald naar “vele hoofden” en van veraf lijkt het dan ook op stenen hoofden. Net als Uluru gaven de Europeanen de bergen een andere naam. In 1872 noemde de ontdekker Ernst Giles de rotsen “de Olgas” na Koningin Olga van Württemberg. Twee wandelpaden leidden je door de dicht bij elkaar liggende bergen. Het pad, “the Valley of the Winds” is 7.5 kilometer lang en leidt je naar twee uitkijkpunten. Let op: het pad is gesloten als de temperatuur boven de 36 graden komt. Het “Walpa Gorge” pad is 2.5 kilometer lang en is altijd open voor bezoekers.

Mijn favoriete plek in de Outback, Kings Canyon

Op mijn hike door Kings Canyon stond ik telkens weer versteld. Toegegeven, als je ooit de Grand Canyon in de Verenigde Staten hebt gezien dan is dit waarschijnlijk niet zo indrukwekkend. Desalniettemin kan je zeker een tochtje naar Kings Canyon aanraden, de diepste kloof in Australië. De diepe canyon ligt ongeveer 300 kilometer van Uluru vandaan en het is de hoofdattractie van het Watarrka National Park.

Op de rotsen zie je de typische kleuren van de Outback: rode, gele en witte stenen vormen diepe valleien tot wel 100 meter diep. Paden leiden je naar fenomenale uitkijkpunten en trappen nemen je naar beneden de vallei in. De hike was mijn persoonlijke hoogtepunt in de Outback!

Als je per auto reist en langs Lake Amadeus komt dan moet je even een korte stop maken bij een prachtige natuurlijk fenomeen: een opgedroogd zoutmeer.

Breng de nacht door in Ayers Rock

Aangezien Alice Springs op zo’n 340 kilometer afstand ligt van Uluṟu-Kata Tjuṯa National Park raad ik je aan een nachtje of twee door te brengen in Yulara, ook wel bekend als het Ayers Rock Resort. Hiervandaan kan je vervolgens vroeg in de ochtend vertrekken om de prachtige natuur te gaan bewonderen. Ongeveer 1000 mensen wonen in deze plaats, wat oorspronkelijk bedoeld was als een bevoorradingscentrum voor toeristen. Er is voor elk type reiziger een accommodatie naar wens te vinden – van simpele kampeerplekken tot comfortabele hotels. Daarnaast is er ook een kleine luchthaven.

12 dingen die je moet doen in de Outback

• In het Cultural Centre in Uluru; onderteken het gastenboek met de boodschap “I did not climb” en neem een kijkje in de collectie aan gestolen stenen die voormalige bezoekers weer terug hebben gestuurd.
• Breng de nacht door in een Australische swag – dit is een kleine eenpersoons tent, of beter gezegd een slaapzak met een dun matras om je te beschermen tegen de koude nachten in de Outback. Een prachtige kans om een nacht onder een door sterren verlichtte hemel door te brengen. Mocht het rode zand je teveel om de oren vliegen dan kan je de slaapzak helemaal over je hoofd heen dichtritsen.
• Staar omhoog naar de unieke verlichte sterrenhemel. In de Outback, ver van de grote steden, word je niet gestoord door geen enkele bron van licht en kan je zelf wat vallende sterren bewonderen!
• Bekijk Uluru van een afstandje tijdens zonsopkomst en zonsondergang en vergaap je aan de veranderende kleuren.
• Voor backpackers: maak een reis langs Stuart Highway.
• Maak een wandeling rond Uluru – een must!
• Bezoek het Royal Flying Doctors Service Museum in Alice Springs en leer meer over het leven en werken in de Outback.
• Bezoek een Australische vee ranch in de Outback.
• Bekijk de prachtige rotsschilderingen van de Aboriginals.
• Neem grappige foto’s met de stenen van de Devils Marbles.
• Hike door Kings Canyon.
• Leer meer over het verschil tussen Kangaroo en Wallaby.

Wat denk je ervan? Zin om de volledige Outback experience te beleven in Australië? Kijk dan eens naar de reizen naar Australië op mijn site of stuur me een persoonlijk berichtje op Facebook!